Positieve opvoeding en training
We komen van een tijd waarin Cesar Millan ons vertelde hoe we een hond moesten leren gehoorzamen. In de wereld van Dominantie was Opperleider baas. Respect dwong je af, fout gedrag werd bestraft. Als roedelleider had je de macht om eten weg te nemen wanneer je het maar nodig achtte. Gewenst gedrag werd bekomen door ongewenst gedrag, soms zelfs met pijn, te bestraffen. Cesars methode was gebaseerd op wetenschap die aantoonde dat wolven in gevangenschap vochten voor het leiderschap. De leider at eerst, daarna de groep. De leider eiste respect en gehoorzaamheid. Niet nodig te vermelden dat dit zeer vaak tot conflicten leidde.
Gelukkig zijn er inmiddels voldoende wetenschappelijke onderzoeken die ons leren dat wolven in de vrije natuur geen duidelijke leider hebben. Zij leven als 'gezinsgroep' samen, waarbij ieder in het gezin zijn kwaliteiten heeft waarin hij mogelijk leider kan zijn. Er is iemand die het best kan jagen, iemand die het best kan verdedigen, iemand die het best voor de jongen kan zorgen.. iedereen heeft respect voor elkaar en schat elkaar naar waarde.
Dat veroorzaakte een evolutie in trainingstechnieken. Cesar Millans Dominantietheorie werd gelukkig aan de kant geschoven en men zette in op de methode van Positieve Training waarbij goed gedrag beloond wordt en ongewenst gedrag vermeden. Er wordt zo min mogelijk met correcties gewerkt.
Ondertussen bestaat er nog een andere manier van opvoeden, de Connectiemethode. Deze methode gaat kijken naar het waarom dat een dier een bepaald gedrag stelt en zet erg in op de verbinding tussen mens en dier. Deze methode is minder geschikt om dingen aan te leren maar zorgt vooral voor het opbouwen van een stevige vertrouwensband.
Een goede combinatie van deze twee laatste methodes zorgt voor onvoorwaardelijk vertrouwen en maakt dat je je hond kan opvoeden tot een aangename gezinshond en een soulmate voor het leven.
Onze hond maakt deel uit van ons gezin. Het is dan ook niet meer dan normaal dat hij als een gezinslid zal opgevoed worden. Net zoals bij kinderen, geef je je hond leiding met zachte hand, geef je handvaten, stel je grenzen maar je vermijdt straffen. Deze aanpak zorgt voor respect en vertrouwen en voorkomt dat je hond goed gedrag zal vertonen uit angst voor zijn straf.
Wanneer je wil dat je hond opgroeit tot een stabiele hond die zelfstandig (goede) keuzes kan maken, is het uitermate belangrijk om zo min mogelijk correcties toe te passen. Leer je hond nadenken hoe hij positief gedrag kan vertonen en beloon hem daar vervolgens voor. Goed gedrag dat beloond wordt, zal worden herhaald. Gedrag dat genegeerd wordt, verdwijnt vanzelf wegens niet succesvol.
Alleen maar belonen dan?
Positieve training wil niet zeggen dat je alles maar moet toelaten. Omdat een hond nu eenmaal beter leert door de goede dingen te benadrukken, spelen we hier vooral op in. Maar een hond heeft ook leiding nodig. Vanaf dag één bepaal je de huisregels. Overtreedt je hond een regel, kan je ervan uit gaan dat je hond de regels nog niet zo goed begrijpt. Gebruik nooit een boze stem. Dat zou hem enkel in verwarring brengen. Zijn gedrag leert je dat hij nog verder sturing nodig heeft. Leid hem weg van zijn foute gedrag en leg de nadruk op iets wat wél goed gaat. Blijf in alle gevallen rustig en reageer niet op zijn foute gedrag op zich. Ondertussen is het jouw taak om te bedenken waardoor hij in de fout is gegaan. Was het te verleidelijk? Was hij te moe? Krijgt hij tandjes? Is hij medisch oké? Was je te laat om op voorhand in te grijpen?… Probeer vervolgens dit ongewenste gedrag in de toekomst te vermijden. Gaat je hond ondanks alles weer in de fout, mag je hem even beperken in zijn vrijheid of haal je het voorwerp van ongewenst gedrag weg. Zorg in elk geval dat hij het ongewenste gedrag niet meer kan vertonen.
